اینگوبیت

درباره ما بیشتر بدانید!

سال‌ها تو موسسات زبان و مدارس برتر تهران تدریس کرده بودم ولی خیلی چیزها آزارم می‌داد: پرداخت‌های نامنظم، بی‌توجهی محض به اصول آموزشی و … . خرداد 1395 بود که به آخرین همکاری خودم با موسسات پایان دادم و تصمیم گرفتم از اون به بعد برای خودم کار کنم. از چالش‌های پیش رو خبر داشتم ولی معمولا وقتی تصمیمی رو از بعد از سبک سنگین کردن جوانب مختلف کار می‌گیرم چیزی نمی‌تونه منصرفم کنه. با سه نفر از دوستان و افراد مورد اعتمادم قضیه رو مطرح کردم ولی در نهایت ناباوری دو نفرشون جواب رد دادن و یکی‌شون هم اونقدر تو دادن جواب معطل کرد که از پیگیری منصرف شدم. علتش رو هم می‌تونستم حدس بزنم: ناباوری به اینکه اصلا بشه همچین کاری کرد. شایدم همون ترس همیشگی از خارج شدن از پیله آرامش دلیلش بود.
با مهدی صولتی که الان هم یکی از اعضای لینگوبایتس است تابستان 96 کار مشترکی رو استارت زدیم و حدود 6 ماه پیش بردیم. حتی چند پست در صفحه اینستاگرامی خودمون گذاشتیم و فعالیت‌های بی‌وقفه‌ای تو دو گروه تلگرامی اون موقع کردیم ولی همه این تلاش‌ها بی‌ثمر بود طوری که هیچ کدوم از اهداف لیست موردنظرمون تیک نخورد! حس کردم مهدی مردد است و نمی‌تونه ادامه بده. اگه زندگی خودم به مشکل می‌خورد موردی نبود ولی نمی‌تونستم به خودم اجازه بدم با زندگی مهدی بازی کنم. قبول کردم که کناره بگیره؛ دست‌کم برای مدتی. راستش خودم هم دلسرد شده بودم ولی فروغی درونی نمی‌گذاشت ولش کنم! ادامه دادم تا اینکه تونستم خودم رو تو شکل و شمایل کاری جدید یعنی آموزش آنلاین کمی به دیگران بشناسونم. به این مرحله که رسیدم برای اسم «لینگوبایتس» که با مهدی صولتی انتخابش کرده بودیم لوگویی اولیه طراحی کردم. بعدش دو همکار جذب کردم تا شروعی باشه برای برگزاری کلاس‌های گروهی؛ البته به شکل خیلی محدود و در حد چند کلاس. مهدی دوباره برگشت؛ دلگرم‌تر از قبل. 8 ماهی که جلو رفتیم به نظرم اومد اون‌قدر تو کارمون جا افتادیم که بشه اولین مرحله توسعه رو پیاده‌سازی کرد. این اتفاق سال 1399 افتاد و شدیم اون چیزی که الان می‌بینید.
لینگوبایتس الان دیگه به من محدود نمیشه. ما الان یک تیم هستیم. همکاران خوب و دلگرم‌کننده‌ای به مجموعه اضافه شدن. طرح‌های زیادی برای اجرا داریم. حالا باور دارم که تو آینده‌ای نزدیک از لینگوبایتس بیشتر خواهید شنید و لینگوبایتس میشه همونی که خیلی‌ها تصورش رو تو ایران نمی‌کنن؛ به امید خدا.

دوستدار همگی شما
محسن ابوالحسنی